خدای من...
از آمدن در محضرت شرمنده ام.
چون با دست خود سه قفل بر درب درگاهت زده ام:
فرمانی که دادی و من از انجامش غفلت کردم...
نهی هایی که فرمودی و من به مخالفتش شتافتم...
نعمتی که به من بخشیدی و من در شکر آن سستی کردم...
و اما تو را در حالی یافتم که کلید تمامی این قفل ها در دست تو بود...
و آن...
دریای فضل و کرم توست...
چه بسیار دیدم روسیاهانی را که از قطره ای از این بحر، چه بهره ها بردند...
هر گنهکاری با دستی پر از آرزو از پیشگاهت رخت بست...
غفران و بخشش و رحمت و رأفتت را برای خود به غنیمت گرفت و...
رفت...
(صحیفه سجادیه ، دعای 12 بند 1-3)
لطفا بر روی عکس زیر کلیک کنید